စပ္မိစပ္ရာ အေတြးမ်ား…(၂)

စာေမးပြဲနီးေနတာနဲ႔ post ေတြ မေရးျဖစ္ဘူး၊ သက္ဆိုင္သူမ်ားကလည္း အသစ္ ဖတ္ခ်င္ေနေတာ့ လကၤာ ေက်ာငး္သား ေနာင္ေတာ္တစ္ပါးထံက ေကာင္းႏိုးရာရာ ေလးကို ေကာ္ပီကူး ေဖၚျပေပးလိုက္တယ္ေနာ္။

ထုိဆင္ေတာ္ကုိလွဴျခင္းေၾကာင္႔ သိ၀ိျပည္သူတုိ႔သည္ အမ်က္ထြက္ကုန္၍ စည္းေ၀း ၾကျပီးလွ်င္၀ကၤဘာေတာင္သုိ႔ သြားေလာ႔ ဟု မိမိတုိ႔ နုိင္ငံမွ နွင္ထုတ္ၾကကုန္၏။


ထုိသိ၀ိျပည္သူတုိ႔ နွင္ထုတ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ (ငါသည္) မတုန္မလႈပ္ မတြန္႔ မတုိ ေသာအလွဴၾကီးကုိ ေပးလွဴရန္ တစ္ခုေသာ ဆုကုိ ေတာင္းပန္၏။


သိ၀ိျပည္သူအားလံုးတုိ႔သည္ ငါေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ ငါ႔အား ဆုတစ္ပါးကို ေပးကုန္၏။ ထုိအခါ ငါသည္ အလံုးစံုေသာ အလွဴစည္ကုိ ေၾကြးေၾကာ္တီးခတ္ေစ ၍ အလွဴၾကီးကုိ ေပးလွဴ၏။

ထုိသုိ႔ေပးလွဴေသာ အလွဴေၾကာင္႔ ဤမင္းကုိ နွင္ထုတ္ကုန္၏။ ဤမင္းသည္ ယခုတဖန္အလွဴကုိ လွဴျပန္၏ ဟု အလွဴေပးရာ အရပ္၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ၾကီးစြာေသာ အသံသည္ ျဖစ္ေလ၏။

ထိုအခါ ငါသည္ ဆင္ကုိ လည္းေကာင္း ျမင္းတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ ရထားတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း ေပးလွဴ၍ ကၽြန္ေယာက္်ား ကၽြန္မိန္းမ ႏြား ဥစၥာ ဟူေသာ ၾကီးစြာေသာ အလွဴကုိေပးလွဴျပီးလွ်င္ ျမိဳ႔မွ ထြက္ခဲ႔၏။ (ေ၀ႆႏၱရ စရိယ)


ေ၀ႆႏၱရာ မင္းၾကီးကို ျပည္သူျပည္သားတုိ႔က နွင္ထုတ္ ၾကပံုပါ။ ဘယ္နွယ္…ေ၀ႆႏၱရာ မင္းၾကီးရယ္။ တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ ေတာ္ပိုင္ဆုိင္တဲ႔ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္ပါလ်က္ ျပည္သူေတြကုိ မနွိပ္ကြပ္။ ျပည္သူ႔အလုိလုိက္..တုိင္းျပည္မွ ထြက္ခြါေပးပါသတဲ႔။ ဆူပူအံုၾကြတဲ႔ ျပည္သူေတြကုိ နွိပ္ကြပ္ ဖုိ႔ ဥပေဒ ပုဒ္မ မ်ားမရွိ၍ေလာ၊ နန္းရင္ျပင္၀ယ္ ေၾကြးေၾကာ္ဟစ္ေအာ္ေနတဲ႔အဖ်က္သမားမ်ားကုိ ေျခမႈန္းဖုိ႔ စစ္တပ္ၾကီးမ်ား မရွိ၍ ေလာ…….

.သက္ဦးဆံ ပုိင္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လ်က္ နွင္႔ ျပည္သူ နွင္ထုတ္လုိ႔ ထြက္ေတာ္မူရတယ္လုိ႔။ ညံ႔ရန္ ေကာ ေ၀ႆႏၱရာ ရယ္……စိတ္ထဲက ဘ၀င္မက်လွ။

ဒါနဲ႔စာအုပ္ေတြ ကုိ ဟုိေမြဒီရွာ ၾကည္႔တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ဘ၀င္က်စရာ စာတစ္ပုဒ္သြားေတြ႔တယ္..။ အဲဒါက..

ဒါနံ သီလံ ပရိစၥာဂံ၊ အဇၹ၀ံ မဒၵ၀ံ တပံ။
အေကၠာဓနံ အ၀ိဟိ ံ သဥၥ၊ ခႏၱိဥၥ အ၀ိေရာဓနံ။
ဣေစၥေတ ကုသေလ ဓေမၼ၊ ဌိေတ ပႆာမိ အတၱနိ။
တေတာေမ ဇာယေတ ပီတိ၊ ေသာမနႆဥၥ နပၸ က ႏၱိ။ (ဇာ.၂.၂၁. ၁၇၆-၁၇၇)


၁။ ဒါန - လွဴဒါန္းျခင္း၊

၂။ သီလ- ငါးပါးသီလ၊ ၁၀ ပါးသီလ ကုိေဆာက္တည္ျခင္း။

၃။ ပရိစၥာဂ- ေပးကမ္းခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ႔ျခင္း။

၄။ အဇၹ၀ - စိတ္နွလံုး ေျဖာင္႔မတ္ျခင္း။

၅။ မဒၵ၀ - ကုိယ္နႈတ္တုိ႔ နူးညံ႔ သိမ္ေမြ႔ျခင္း။

၆။ တပ - တပ အက်င္႔ကုိက်င္႔ျခင္း.(.ျခိဳးျခံျခင္း)

၇။ အေကၠာဓန - ေမတၱာ ေရွ႔ထား အမ်က္မပြါးျခင္း။

၈။ အ၀ိဟိ ံသ - တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကုိ မညွင္းဆဲျခင္း။

၉။ ခႏၱီ - သည္းခံျခင္း။

၁၀။ အ၀ိေရာ ဓန - တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔နွင္႔ မဆန္႔က်င္ျခင္း။

ဟုတ္ပါပီ။ ဒါကမင္းေကာင္းမင္းျမတ္တုိ႔ လုိက္နာက်င္႔ေဆာင္တဲ႔ မင္းက်င္႔တရား (၁၀)ပါး။ ေနာက္ဆံုး ..အ၀ိေရာဓန ဆုိတဲ႔ အဆံုအမ က တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ရဲ႔ အလုိနဲ႔မဆန္႔က်င္ျခင္း…..တဲ႔။ ကုိယ္လုပ္တာ မွန္ေနလ်က္နဲ႔ ျပည္သူအလုိနဲ႔မဆန္႔က်င္ လုိ၍ လုိက္ေလ်ာျခင္းပါလား။ ၀ကၤဘာေတာင္သုိ႔ ၾကြခ်ီျခင္းဟာ….မင္းက်င္႔တရား နွင္႔ အညီပါတကား ဟု ဘ၀င္က်ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ မွား မွန္တာ ကုိ မေျပာ။ သူမွန္တယ္..ငါမွန္တယ္ လုိ႔လည္း အျငင္းမပြါး။ ေ၀ႆႏၱရာမင္း ၾကီးဟာ သူယံုၾကည္တာကုိ လုပ္ခဲ႔တယ္။ အလွဴေပးတဲ႔အတြက္ နွင္ထုတ္ခံရတာေတာင္ သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ မစြန္႔လႊတ္။ ထြက္ေတာ္မူ နန္းက ခြါဆဲဆဲ အလွဴၾကီး ထပ္ေပးလုိက္ျပန္ပါတယ္။ တရားေစာင္႔တဲ႔ သူကုိ တရားကျပန္လည္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္ ဆုိတဲ႔ စကားနဲ႔အညီ ေနာက္ဆံုးေတာ႔..ျပည္သူေတြက ေ၀ႆႏၱရာမင္းၾကီးကို ၀န္ခ်။ ျပည္ေတာ္ျပန္ နန္းစံရန္ ေတာင္းပန္ၾကျပန္တယ္။ ဟုတ္တာေပါ႔..တရားေစာင္႔တဲ႔မင္းကုိ ျပည္သူေတြက အသဲနွလံုးထဲက ခ်စ္ျမတ္နုိးၾကမည္ေပါ႔။ ဒါမွ သာယာ၀ေျပာတဲ႔ တုိင္းနုိင္ငံအျဖစ္ ျပည္ေထာင္မ်ားအလယ္ ၀င္႔ၾကြားနုိင္မွာကုိး။


ရဟန္းတုိ႔ ဘုရင္မင္းတုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ မွဴးမတ္တုိ႔သည္လည္း တရားမေစာင္႔ကုန္၊ မွဴးမတ္တုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ ပုဏၰား သူၾကြယ္တုိ႔လည္းတရားမေစာင္႔ကုန္၊ ပုဏၰား သူၾကြယ္တုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ နိဂံုး ဇနပုဒ္ ေနသူတုိ႔လည္းတရားမေစာင္႔ကုန္……………..၊
မင္းတရားမေစာင္႔သည္ ျဖစ္အံ႔ ..တစ္နုိင္ငံလံုး ဆင္းရဲရ၏။

အျပန္အလွန္အားျဖင္႔…ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရပါတယ္။

ရဟန္းတုိ႔…ဘုရင္မင္းတုိ႔..တရားေစာင္႔ေသာအခါ..မွဴးမတ္၊ပုဏၰား သူၾကြယ္၊ နိဂံုး ဇနပုဒ္..ေနသူတုိ႔လည္း တရားေစာင္႔ကုန္၏။ …………………….မင္းတရားေစာင္႔သည္ ျဖစ္အံ႔..တစ္နုိင္ငံလံု းခ်မ္းသာရေလသတည္း။(အဓမၼိက သုတ္)
တိုင္းျပည္ ၾကီးပြါး ဆုတ္ယုတ္ျခင္းက မင္း တရားေစာင္႔ျခင္း တရားမေစာင္႔ျခင္း နဲ႔ အဓိက သက္ဆုိင္ပါေၾကာင္း…ပိဋကတ္ေတာ္လာအဆုိအမိန္႔မ်ားပါ။ အျခား ေသာ တုိင္းျပည္ တုိးတက္ၾကီးပြါးေရးနွင္႔ စပ္ဆုိင္တဲ႔ အဆံုးအမ မ်ားလည္းေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါဦးမယ္။
ဘုရားေဟာ အဆံုးအမ မ်ားသည္ တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးနွင္႔ လားလားမွ် မပတ္သက္ဟု အဘယ္သူေျပာနုိင္အံ႔နည္း။.

တစ္ခ်ိဳ႔ကဆုိၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အဆံုးအမမ်ားက လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚရန္မလြယ္။ လူ႔ေဘာင္လူ႔ေလာက သာယာ၀ေျပာဖုိ႔အတြက္..သတ္တန္ သတ္.ျဖတ္တန္ျဖတ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ လက္ေတြ႔ အသံုးမက်..ဟု တစ္ခ်ိဳ႔က ဆုိၾကတယ္။ ေရးသားျဖန္႔ေ၀ၾကတယ္။ ထုိသူမ်ားက ဗုဒၶစာေပကုိ အဘယ္ဆရာထံ နည္းခံ၍ ဘယ္နည္းဘယ္ပံု သုေသတနျပဳထားခဲ႔တယ္ဟု မေဖၚျပထား။ အကယ္၍ ထုိသူ၏ အယူအဆ အတုိင္းသာ သင္ယံုၾကည္ပါမူ….

အရိယာ ေသာတာပန္ ဗိမၺိသာရ မင္း တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ၊ သီဟ စစ္သူၾကီး မင္းအမိန္႔နာခံ စစ္တပ္ကြပ္ကဲပံု နွင္႔ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန ဘုရင္ၾကီး ရာဇပလႅင္ထက္ ထီးျဖဴေအာက္ ပရိနိဗၺာန္စံ ၀င္တဲ႔ျဖစ္ရပ္မ်ားက အဓိပၸါယ္မရွိ.ယံုတမ္းစကားေတြ ဟု ထပ္ဆင္႔ ယူဆရန္သာ ရွိပါေၾကာင္း……