ခရီးစဥ္(၂)

ဒုတိယေန႔ ခရီးစဥ္မွတ္တမ္း ထပ္မံ စလိုက္ၾကရေအာင္၊ မေန႔က အဆံုးသတ္ခဲ့တဲ့ စိတၱရပဗၺတ ေတာင္ကေန ကီလိုမီတာ (၁၇၅)ခရီးကိုတစ္ေနကုန္ခရီးဆက္လက္ ေမာင္းႏွင္ခဲ့ၾကတယ္၊ ညကတည္းကုိက ကားဆရာကို ႀကိဳတင္ ေမးမိတယ္၊ မနက္ သြားမယ့္ ခရီးကိုသြားဖို႔ လမ္း ဘယ္ႏွစ္လမ္းေရြးခ်ယ္ရမလဲေပါ့၊ ႏွစ္လမ္းရွိတယ္တဲ့။ တစ္လမ္းက ခရီးတုိ ေနာက္တစ္လမ္းကုိ ခရီးရွည္၊ ခရီးရွည္က ေတာင္ေတြေပၚကို ပတ္ သြားရမယ့္ ခရီးျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပတယ္၊ လမ္းခရီမွာ ေရတံခြန္၊ စမ္းေခ်ာင္း၊ သဘာ၀အလွ ရႈခင္း၊ လြင္ျပင္ေဒသ၊ ျမန္မာျပည္ ရွမ္းျပည္လိုပဲ အရမ္း ေအးတဲ့ေနရာ၊ ေဘးမဲ့ ဥယ်ာဥ္ စသည္ေတြ ေတြ႔ရမယ္ ဆိုလို႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္၊ ခရီးစဥ္အားလံုး အရမ္းကိုေပ်ာ္ရႊင္ဖုိ႔ေကာင္းခဲ့ပါတယ္၊ ပိုၿပီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ ေကာင္းတာကေတာ့ ေတာင္မ်ားရဲ့ ထင္ရွားလွတဲ့ သမုိင္းေနာက္ခံပါ၊ သီဟုိဠ္ရာဇ၀င္မွာေရာ ျမန္မာေတြ အသိမ်ားတဲ့အေၾကာင္းေတြပါ၊ ရာမ ဇာတ္ေတာ္ဆိုရင္ ကေလးကအစ သိႏိုင္ၾကပါလိမ့္မယ္၊ ဒသဂိရိ ဆိုတဲ့ အခ်စ္လူၾကမ္းႀကီးနဲ႔ မယ္သီတာဆိုတဲ့ ကုလား မင္းသမီးေခ်ာေလးရဲ့ ဇာတ္လမ္းက အခု ဦးဇင္းတုိ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေတာင္မ်ားနဲ႔ အမ်ားႀကီး ဆက္ဆက္ ေနပါတယ္၊ ဒသ=တဆယ္၊ ဂိရိ=ေတာင္၊ ေတာင္ဆယ္လံုးကို အစိုးရတဲ့ ရုပ္ဆိုးဆိုး အခ်စ္လူၾကမ္းႀကီး အုပ္စုိးခဲ့တဲ့ ေနရာေပါ့၊ ေတာင္ဆယ္လံုးမက အဲဒီေတာင္မ်ားကို ခ်န္ရံထားတဲ့ ေတာင္ငယ္ေလးေတြပါမက်န္ ေရာက္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ ေရတံခြန္ေနရာကေတာ့ ရာမ မင္းသားက ဒသဂိရိထံက မယ္သီတာကို ျပန္ၿပီး လုတဲ့ ေနရာလို႔ အေျပာ မ်ားႀက ပါတယ္။
ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ရာသီဥတုကို အခုမွ အျပည့္အ၀ ခံစားဖူးတာပါ၊ ျမန္မာျပည္က ရွမ္းနယ္ ဘယ္ေလာက္ ေအးသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိ၊ ေမၿမိဳ႕ႀကီး ဘယ္ေလာက္ သာယာ လွပသလဲ ကၽြန္ေတာ္မျမင္၊ ျပင္ဦးလြင္ ဘယ္ေလာက္ ခံစားမႈ ေပးႏိုင္မလဲ၊ မခံစားတက္၊ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေရာက္ဘူးလို႔ပါ။ အခုေရာက္ေနတဲ့ ေနရာေတြကေတာ့ သမုိင္းေၾကာင္းအားျဖင့္လဲ စံုလင္၊ သဘာ၀အားျဖင့္လဲ့ လွပ၊ ေရေျမသဘာ၀ကလဲ စိုေျပ၊ ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီနယ္ေျမကို တစ္သက္တာ လံုး၀ မေမ့ရက္စရာေပါ့။ ဓာတ္ပံုေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး ကိုယ္တုိင္ ေရာက္ေနသလုိ ခံစားၾကည့္ပါေနာ္၊ ေအးခ်မ္းတဲ့အရသာကို ခံစားၾကည္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေရခ်ိဳးၿပီးကာစ ၾကည့္ေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ ဒသဂိရိ အုပ္စုိးခဲ့တဲ့ ေတာင္မ်ား၊ ရႈခင္းမ်ား၊ ေဒသထြက္ လဘက္ခင္းမ်ား၊ ႏြားၿခံမ်ားကို ၾကည့္ရႈရင္း ခရီးတစ္ေထာက္ နားဖုိ႔ အခ်ိန္ က်ေရာက္လာခဲ့ၾကျပန္တယ္၊
ဘန္ဂလို တစ္လံုးငွား၊ ေရပူေရေအးနဲ႔ သန႔္စင္၊ အားလံုးပင္ပန္း၊ နားေနခန္းသြားၾကကာ၊ အင္တာနက္ အေျပးရွာ၊ ယခု post ေလးကို တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ ေရးကာ ေရးကာ ရွမ္းျပည္ကို မွန္းကာလြမ္း၊ အားလံုး အပန္းေျဖေနၾကတဲ့အခ်ိန္ေရာက္လုိ႔ ခြင့္ျပဳပါဦးေနာ္၊ စာဖတ္သူ သင္တစ္ေယာက္ ကၽြႏု္ပ္ရဲ့ ႀကံဳသလုိ ေရးခ်ထားတဲ့ ခံစားမႈေလးေတြကို ဖတ္ရႈေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပါလို႔ ေျပာရင္း၊ ႏွစ္သစ္မွာ မေကာင္းခဲ့တဲ့ စိတ္ညစ္ေတြကိုေဖ်ာက္၊ ေကာင္းတဲ့ အေတြး ေကာင္းတဲ့အႀကံ၊ ေကာင္းတဲ့ စကား၊ေကာင္းေသာ အမူအရာေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစ၊ ေကာင္းတဲ့ အရာေတြအားလံုး ႏွစ္ေဟာင္းမွာကဲ့သလုိ႔ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ပါေစလုိ႔ ဆုမြန္ေခၽြလိုက္ပါရေစ၊ Happy New Year!

30 ေန႔မွ ဓာတ္ပံုုမ်ား

Type your summary here.

Type the rest of your post here.

ခရီးစဥ္(၁)

ပထမေန႔=၃၀ရက္၊ ဒီဇင္ဘာလ၊ ၂၀၀၈
စာေမးပြဲၿပီး အားလံုး သူငယ္ခ်င္း ဦးဇင္းေတြ တေပ်ာ္တပါး ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ရေစဖို႔ သီဟုိဠ္ (သီရိလကၤာ)ကၽြန္းတစ္ပတ္ ခရီးလွည့္လယ္ ၾကပါတယ္၊ ဒီေန႔ဟာဆုိရင္ ပထမေန႔ပါ၊ ကိုလံဘုိ ကေန နံနက္ ငါးနာရီ ထြက္ခြါခဲ့ၾကပါတယ္၊ အားလံုး သံဃာ ႏွစ္ဆယ့္သံုးပါး၊ သီလရွင္ ဆရာေလး ႏွစ္ပါး စုစုေပါင္း ႏွစ္ဆယ့္ ငါးဦးပါ၊ ပထမဦးဆံုး ကိုလံဘုိရဲ့ အေနာက္ဘက္ ယြန္းယြန္ုးကို ကီလိုမီတာ (45) ခရီး ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သမိုင္း၀င္ သီဟုိဠ္ ေမာ္ကြန္း၀င္ ျဖစ္တဲ့ ေဗာဓိပင္ပြါး ေစတီ တစ္ဆူကို ေရာက္ပါတယ္၊ သီဟုိဠ္ႏိုင္ငံမွာ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုလို႔ပဲ ဆုိရမလား၊ တဖက္သက္ တယူသန္တယ္ပဲ ဆုိုရမလား ဆုိတာေတာ့ မေျပာတက္ဘူး၊ ဘာလဲဆိုေတာ့၊ ေဗာဓိပင္ကို ဘုရားအျဖစ္နဲ႔ ကိုးကြယ္ ပူေဇာ္ရာမွာေတာ့ ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံေတြထဲမွာ စံျပပါပဲ။ ယံုၾကည္မႈကေတာ့ ေဗာဓိပင္ ရွိရင္ ဗုဒၶ သာသာနာ ဘယ္ေတာ့မွ ကြယ္ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ေနာက္တစ္ခုက ဗုဒၶ ျမတ္စြယ္ေတာ္ပါ ၊ အဲဒါကေတာ့ ကႏၵီလို႔ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႕မွာပါ၊ အခု သြားေနတဲ့ ခရီးနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေနေတာ့ ေျပာျပဖုိ႔ရန္ ေစာေသးတယ္ေလ၊
အဲဒီ ေဗာဓိပင္ကိုပဲ ပူေဇာ္ၾက၊ အမွတ္တရ ဓာတ္ပံုရိုက္ခဲ့ၾကၿပီး၊ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ေနာက္ တစ္ေနရာကေတာ့၊ သမိုင္း၀င္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေျခာက္ထပ္ႀကီးဘုရား၊ ပဲခူး ေရႊသာေလ်ာင္း၊ စိန္သာေလ်ာင္းဘုရားတုိ႔လို ရုပ္ဆင္းတု အႀကီးဆံုးပါ၊ ပူေဇာ္ခ့ဲၾကတယ္၊ ထံုးစံအတုိင္း ဓာတ္ပုံရိုက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ဓာတ္ပံုေတြကို သီးသန္႔ တင္ေပးမယ္ေနာ္။ ေနာက္ တစ္ေနရာ ဆက္ၾကျပန္ေပါ့။
အဲဒီေနရာကေတာ့ ေျပာျပရင္ နဲနဲေတာ့ ရွည္သြားမယ္၊ အတိုဆံုးကို ခ်ံဳးျပရရင္ေတာ့ သီဟုိဠ္ရဲ့ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးရာေလာက္ကုိ ျပန္လွန္ျပမယ္ေပါ့၊ နယ္ခ်ဲ႕ ကိုလိုနီ၊ ေပၚတူဂီ၊ ဒက္ခ်္ စသည္တုိ႔ရဲ့ နယ္ခ်ဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈကို ခံခဲ့ရပါတယ္၊ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ အမ်ားစု စိတ္၀င္စားတဲ့ ေနရာျဖစ္တယ္။ အိႏၵိယ သမုဒၵရာရဲ့ အလယ္တဲ့တဲ့ အေတာ္လည္း လွပ၊ ပုလဲသဖြယ္လုိ႔ေတာင္ တင္စား၊ ေနရာကလည္း အခ်က္အျခာက်ေလေတာ့ ေရွးယခင္ နယ္ခ်ဲ႕ခ်င္ၾကတဲ့ အေနာက္တုိင္း လူမ်ိဳးစုေတြ မ်က္စိက်စရာ ေနရာတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့တယ္ေပါ့။
အခ်ိန္ကလည္း တေရြ႕ေရြ႕ကုန္ဆံုး၊ ဆယ့္တစ္နာရီ ဆံုးဆယ္ခန္႔ေလာက္ ဆက္လက္ ေမာင္းၿပီးထြက္လာခဲ့တာ၊ ဆြမ္းစားခ်ိန္ေတာင္ ကပ္လုိ႔ေနေပါ့၊ ခရီးတစ္ေထာက္ တစ္ေနရာ နားဖုိ႔အတြက္ အရိပ္ေကာင္းတဲ့ ေက်ာင္းတစ္ခု ရွာကာ နားၾကျပန္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္ေတာ္ အပင္ပန္းခံကာ စီစဥ္လာခဲ့တဲ့အတုိင္း ေျမပဲေၾကာ္၊ ငံျပာရည္ေၾကာ္နဲ႔ အသားေၾကာ္နဲနဲ မွ်ေ၀ကာ ခဲလုိက္ၾကေတာ့ တစ္ပြဲစာ ဒုကၡ ၿငိမ္းသြားျပန္တာေပါ့၊ ခရီးစဥ္က စၿပီး ထြက္တဲ့ ေန႔ပဲ အေတာ့္ကို ပင္ပန္းေစပါတယ္၊ နားဖို႔ အခ်ိန္ကုိ မရခဲ့ပါဘူး၊ ညပိုင္း အနားယူး က်ိန္းစက္ရမယ့္ ေနရာကို အေရာက္သြားရင္ လမ္းမွာရွိတဲ့ ပင္လယ္ရႈခင္းကို အားရေအာင္ ၾကည့္၊ ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလေျပ ေလေအး ႏုႏုေလးေတြကို အားရေအာင္ကိုရႈရႈိက္၊ ပါလာတဲ့ ေရေတြ တစ္ႀကိဳက္ေသာက္လုိက္ရင္း ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရာ၊ တစ္ေခါက္ နားခုိရာ ေနရာကို ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္၊ ေဘးမဲ့ေတာ တစ္ခုပါ၊ ဆင္၊ က်ား၊ သမင္၊ဒရယ္၊ အုိးေ၀(ခ)ဥေဒါင္း၊ အေတာင္ေညာင္းရင္ နားတက္တဲ့ ငွက္ေပါင္းစံု ေပ်ာ္စံရာ ေတာ တစ္ေနရာမွာေပါ့၊ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္မ်ားစြာက ဒီေနရာ ဒီေဒသ ဘယ္ေလာက္ ဆိုးရြားခဲ့သလဲဆိုတာကို ေပၚလြင္ေစတဲ့သေဘာလား၊ အစုိးရ ရံုးကိစၥေတြ ေပါမ်ားရာကို ျပသတဲ့သေဘာလားမသိ၊ စစ္ေဆးေရးဂိတ္ေတြ အနည္းဆံုး ဆယ္ခုထက္မနဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္၊ သို႔ေသာ္လည္း၊ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ့ သားေတာ္ေတြ ပီပီ၊ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံမွာ(သီဟုိဠ္) မ်က္ႏွာပန္းလွလွ ျဖတ္သန္းၾကရျပန္တယ္၊ အစဥ္အလာ ေမတၱာ ႀကီးမားတဲ့ သီဟိုဠ္ ဆရာေတာ္မွန္း သိသာေလေအာင္ ေတာတြင္းေပါက္ဖြား သားရုိင္းတိရစၧာန္ျဖစ္ၾကတဲ့ သားမင္၊ ဆင္၊ စသည့္ သားေကာင္မ်ား လူေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးစြာ ေနထုိင္ေနႏိုင္ၾကတာကို တည္းခုိမယ့္ ေက်ာင္းမွာ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့ အေတာ္ပင္ ပီတိ ျဖာမိခဲ့ပါေသးတယ္၊ ေနာက္ေတာ့မွ သိတယ္၊ ဒီေလာက္ေ၀းတဲ့ေနရာ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ နဲတဲ့ေနရာ ဘာမ်ားရွိသလဲလုိ႔ ေနာင္ေတာ္ေတြကို ေမးလိုက္ေတာ့၊ ဤေတာင္မွာ ရဟႏၱာ တစ္ေသာင္းေက်ာ္ သီတင္းသံုးေနထုိင္ခဲ့ဘူးတယ္၊ သီဟုိဠ္မွာ ၀ဋဂါမဏိ အဘယမင္းလက္ထက္ တစ္ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါေဘး ဆိုက္ေရာက္ေတာ့ ထုိ ရဟႏၱာ မေထရ္ အရွင္ျမတ္မ်ား အစာေရဆာ ခတ္ခဲမႈေၾကာင့္ စုေပါင္း ပရိနိဗၺာန္ ျပဳခဲ့ၾကတယ္၊ ေနာက္ပိုင္းလည္း ရဟႏၱာအစဥ္အဆက္ သီတင္းသံုးေနထုိင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကတစ္ခု။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရားအားထုတ္နည္းေတြ မ်ားစြာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနတဲ့အထဲက ကနီ တရားအားထုတ္နည္း ဆိုတာလည္း အေတာ့္ကို ထင္ရွားတဲ့ နည္းတစ္ခုပါ၊ အဲဒီ တရားအားထုတ္နည္းရဲ့ အဓိက ဇစ္ျမစ္က ယခု ဦးဇင္းမ်ားေရာက္ရွိေနရာ ေဒသက ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္၊ တိဘက္ ရဟန္းေတာ္တစ္ပါး သွ်ီ၀တိႆ မေထရ္ျမတ္တစ္ပါး ဤေတာင္မွာ သီတင္းသံုးေတာ္မူေနခဲ့တဲ့ စိတၱလမေထရ္ျမတ္ထံမွာ နည္းနာ ခံယူရင္း တရားအားထုတ္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ပိုင္း တရားထူး ရရွိခဲ့တယ္၊ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ လွည့္လွည္ သာသနာျပဳရင္း ထုိ တရားအားထုတ္နည္းကို မ်ိဳးေစ့ခ်ေပးခဲ့တယ္၊ ဒါက ကနီ တရားအားထုတ္နည္းရဲ့ ဇစ္ျမစ္ အရင္းခံခ်က္ပါ၊ ထို ရဟႏၱာ မေထရ္ရဲ့ အမည္နာမကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ယခု ေရာက္ရွိေနရာ ေတာင္ကို စိတၱလ+ပဗၺတ-ေတာင္(စိတၱလ=မေထရ္ျမတ္ရဲ့အမည္၊ ပဗၺတ=ေတာင္၊ စိတၱလပဗၺတေတာင္လုိ႔ အမည္တြင္ရစ္ ေစခဲ့ပါတယ္၊
႔ဒီလိုနဲ႔ သူေတာ္ေတာင္းေတြ တရားထူးရရွိသြားတဲ့ေနရာမွာ အတူလိုက္ပါလာၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလုံး စုေပါင္း ဗုဒၶပူဇာ၊ ဓမၼပူဇာ၊ သံဃပူဇာ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကတယ္၊ အႏၱရယ္ကင္းေစဖုိ႔လည္း စုေပါင္း ဆုိ႔ုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သ ခဲ့ၾကပါေသးတယ္၊ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ရဲ့ အတု လိုက္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြဆိုတာ ငါးျဖာအာရံု ကာမဂုဏ္ေတြနဲ႔ ေ၀းတဲ့ ေနရာ ေဒသ ေတြကို ႏွစ္သက္ၾက ပါတယ္၊ အခုလည္း ဒီေနရာ ဒီေဒသေတြဟာ သူေတာ္ေကာင္း၊ တရားအားထုတ္သူတုိ႔ ႏွစ္သက္ႏိုင္ေသးတဲ့ ေနရာတစ္ခုအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ပါေသးတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္ေအာင္းအားထုတ္ခ်င္သူတုိ႔ အဖို႔ စိတ္ၾကည္ႏႈးရတယ္၊ ဂုဏ္ယူမိတယ္၊ ကုသုိလ္ပြါးမိတယ္၊ ဒီေန႔ အဖုိ႔ ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ ေက်ာင္းမွာ ေနခဲ့တာနဲ႔ စာရင္ မ်ားစြာရရွိလုိက္ပါတယ္လုိ႔ ေျပာရင္း ဒီေန႔အဖို႔ ခရီးစဥ္ကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္မယ္ေနာ္၊ ေနာက္ေန႔ ဆက္ၾကတာေပါ့၊ ထပ္တူ ခံစားႏိုင္ၾကပါေစ။ အခုဆုိရင္ ကီလိုမီတာ (၂၈၅)ခရီး ေပါက္ေနပါၿပီ။

စာေမးခန္းမွ ရလာဒ္ေကာင္းမ်ား

စာေမးပြဲႀကီး အခန္းက႑ တစ္ခု ၿပီးသြားပါၿပီ၊ တစ္ႏွစ္လံုး ပင္ပန္းထားသမွ် ဒီတစ္ႀကိမ္ပဲ အသိအမွတ္ ျပဳၾက ရတာပါ၊ ဒီၾကားထဲ ပို႔စ္ ေတြ မတင္ျဖစ္ဘူး၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ စာေမးပြဲေပါ့၊ ဟုတ္တိပတ္တိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ စာေမးပြဲနီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ပို႔စ္ေတြခ်ည္းပဲ ေရးေနမယ္ဆိုရင္ အျပစ္ေျပာစရာ ျဖစ္မွာစုိးလို႔ေပါ့၊ ဒီေန႔က စၿပီး ပို႔စ္ေလးေတြ ပံုမွန္ ျပန္ေရးၿပီး တင္ေပးႏိုင္ေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္၊ ညီ ညီမ အစ္ကို အမေတြက ခဏခဏ ေမးၾကတယ္၊ တို႔ဦးဇင္း ႏုိင္ငံျခားမွာ စာသင္ေနတာ ဘာေတြကို ဘယ္လုိ သင္ရသလဲေပါ့၊ ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ၾကြားထားၿပီး ျပန္မေျဖႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကတယ္ထင္ပါရဲ့၊ ဂုဏ္ယူခ်င္ၾကတာေပါ့ေလ၊ ဟုတ္တာေပါ့၊ သူတို႔ေတြမွာ ဒီ ပီတီေလးနဲ႔ပဲ အသက္ ရွင္ၾကရတာ။ ဒါ့ေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္စာ စာသင္ၾကရတဲ့ ပညာေရးပံုစံကို အၾကမ္းဖ်င္း တင္ျပေပးလိုက္တယ္ေနာ္။
ျမန္မာျပည္ဖြား သံဃာမ်ားရဲ့ ျပည္ပ ပညာသင္အမ်ားစု ထြက္ၾကတာေတာ့ သီဟုိဠ္(သီရိလကၤာ) နဲ႔ အိႏၵိယ( ဘုရားပြင့္ေတာ္မူရာ)ေဒသ ေတြပဲ ျဖစ္တယ္၊ အီႏၵိယ ဘက္ကိုသြားရင္ေတာ့ အကုန္အက် နဲနဲ သက္သာၿပီးေတာ့၊ သီဟုိဠ္ေဒသကို လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အကုန္အက် အိႏၵိယထက္ ပိုမ်ားပါတယ္၊ ေနရာေဒသလည္း အနဲငယ္ ေ၀းတယ္၊ ေက်ာင္းစားရိတ္ကလည္း ေစ်းႀကီးတယ္ေလ၊ ဒီႏွစ္ေတာ့ သီဟိုဠ္ကုိ စာသင္ထြက္ သံဃာေတြ အေတာ္မ်ားတဲ့ႏွစ္လို႔ ဆိုရမယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုရင္ မႏွစ္ကထက္ မ်ားလို႔ေပါ့၊ အဲဒီအထဲ က်ဳပ္လည္း တစ္ေယာက္ အပါအ၀င္ေပါ့၊ သိပ္ခ်မ္းသာလို႔ေတာ့မဟုတ္ဘူး၊ ပိုင္ဆိုင္သမွ် အေမြဆိုင္ ေလးကို အေမ့ဆီက အတင္းေတာင္းၿပီး ေလယဥ္လမ္းစားရိတ္ လုပ္ၿပီး ထြက္ခဲ့တာပါ့၊ စြန္႔စားခန္းတစ္ခုေပါ့၊ လူငယ္ေတြ ႏုိင္ငံျခားစြန္႔စားထြက္ရင္ ပိုက္ဆံ ဆိုတာ ျပန္ရတယ္၊ ငါလည္း ႏို္င္ငံျခားထြက္ရင္ မတူညီတဲ့ ပညာေရးစံနစ္တစ္ခုေတာ့ ရႏိုင္ေလာက္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ပါ၊ အျခား မက္ေမာစရာ သီဟုိဠ္ ကုလားႏိုင္ငံမွာ ဘာမွ မရွိ( အဲေလ) ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ သာတဲ့ လြတ္လပ္မႈ အရသာက လြဲလို႔ေပါ့၊
သီဟုိဠ္ေရာက္ၿပီဆုိတာနဲ႔ အရင္ေရာက္ႏွင့္တဲ့ ေနာင္ေတာ့္ ေနာင္ေတာ္ေတြက Training ေပးၾကတယ္၊ ဘာလဲဆိုေတာ့ သီဟုိဠ္ေန သံဃာေတြ အားလံုး ဟင္းခ်က္တက္ရမယ္ ဆိုပဲ၊ ဦးဇင္းက အရင္ကတည္းက ခ်က္တက္ ၿပီးသားဆိုတာ သက္သာရာ ရပါတယ္၊ အျခားသူေတြကေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္ ၀င္ရေတာ့တာပဲ၊ ဘာလဲ၊ ဘုန္းဘုန္းေတြ ဟင္းခ်က္ ထမင္းခ်က္တဲ့ကိစၥကို အံ့ၾသၿပီး အထင္ေသးခ်င္တာလား။ မခ်က္ေစခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္လာခ်က္ေကၽြးေပါ့၊ ဒီမွာ ခ်က္ေကၽြးမယ့္ သူ တစ္ေယာက္မွ ရွိတာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ (အဲဒီလုိ ေျပာလုိက္ခ်င္တာ ) တကယ္မေျပာဘူေနာ္၊ ဒါပဲ စကား ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး၊ အဲ ဟုတ္ၿပီ၊ ဟင္းခ်က္တဲ့ ကိစၥ၊ ဆယ့္ေလးငါးရက္ေလာက္ဆို ဒီကိစၥေတြက တက္သြားပါၿပီ၊ အလည္အပတ္ ဗီဇာနဲ႔ လာတာဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ဗီဇာရေအာင္ သတ္တမ္း တိုးရတယ္၊ ၿပီးရင္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ျပင္ဆင္ရတယ္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက ဘီေအ ဘြဲ႔ရၿပီး သံဃာေတြကို ဒီက တကၠသုိလ္တိုင္း ညီတူညီမွ ဘီေအ တန္းတူ ေပးထားတယ္ေလ၊ ဒါဆိုေတာ့ ေနာက္တဆင့္ အမ္ေအ ဂၽြိဳင္းလို႔ ရၿပီေပါ၊ သိပ္အားတက္မသြားနဲ႔၊ ေက်ာင္းစာရိတ္က တႏွစ္ကို ေဒၚလာ ၆၅၀ ဗ်၊ ေစ်းႀကီးတယ္ထင္လား။ေနာက္ႏွစ္မေစာင့္နဲ႔၊ ထက္ တက္ဖုိ႔ပဲရွိတယ္တဲ့။ အထင္ကိုေျပာတာပါ၊ မျဖစ္ပါေစနဲ႔ေတာ့ ဆုေတာင္းမိပါတယ္၊ ေနာက္ ကိုယ္ေတာ္ေတြ အတြက္ပါ၊ သူ႔ထက္ ေစ်းခ်ိဳတဲ့ ေက်ာင္းေတာ့ ရွိတယ္၊ အစုိးရေက်ာင္းေပါ့၊ သူကေတာ့ တစ္ရာ ငါးဆယ္ေလာက္ဆိုရင္ ရတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ကြာျခားမႈကေတာ့ ရွိရမယ္ေလ၊ ေစ်းႀကီးတဲ့ ေက်ာင္းက တစ္ပတ္ကို ေလးရက္၊ ေစ်းခ်ိဳတဲ့ေက်ာင္းက တစ္ပတ္မွ ႏွစ္ရက္၊ ေနာက္ၿပီး စာသင္တဲ့ဆရာေတြရဲ့ အရည္အခ်င္း၊ စာၾကည့္တုိက္ စံနစ္၊ ဒါေတြ ဒါေတြ၊ ေနာက္ၿပီး ေက်ာင္သူေလးေတြ ေပါ မေပါ၊ ဟဲ၊ (ရယ္စရာ)
ေက်ာင္းသူေလးေတြနဲ႔ စပ္ၿပီး ေျပာခ်င္ေသးတာက ဒီကို ေနာက္မွ ေရာက္လာတဲ့ ကဗ်ာဆရာ ေနာင္ေတာ္ တစ္ပါးက ကဗ်ာ ေလး တစ္ပုဒ္ စပ္ထားေသးတယ္၊ တစ္လေလာက္ေနၿပီး သူလည္း ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ေတြ ေပါက္ထြက္လာတယ္ထင္ပါရဲ့၊ ကဗ်ာေလးက ဒီလိုဗ်၊ မ်က္ရည္မခုိင္ရင္ မဖတ္နဲ႔ေနာ္။ တို႔ကေတာ့ ႀကိဳက္လို႔ အလြတ္ က်က္ထားတာ။
ေခါင္းစဥ္က “ျပည္ပက ငါ့ဘ၀”တဲ့
ကုလားမ၊ ျမင္စက သရဲထင္ - မၾကည့္ခ်င္ ျမင္ရင္မူးတယ္ - ဘီလူးမရဲ့အသြင္၊
တစ္လေက်ာ္တြင္၊ ေျခာက္ျပစ္စင္ ယဥ္ယဥ္လွျပန္ေပါ့ - တင္ ရင္မက်န္ နတ္မိကညာအသြင္မုိ႔
မျပတ္ၾကည့္ခ်င္ မျမင္ရင္ရူးပါ့မယ္ ၊ ထူးလွၾကက္သေရ။ ျမင္ရက္ကယ္ၾကာ
ၾကင္ဘက္မွာကုလားမသာရွိရင္ေတာ့
စ်ာန္နိဗၺာန္ ဘယ္မသိခ်င္ဘူ႔ - ဆယ္ကိေလ ငါ့မွာ ပြါးေတာ့တယ္၊-- ကြယ္---တရားရႈလို႔ေျဖ၊
ကဲ ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစ၊ ကဗ်ာဆရာနဲ႔ ဆက္သြယ္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလာင္ရွင္က ေရႊသု၀ဏ္တဲ့၊ဆက္သြယ္ခ်င္ရင္ အီးေမးလ္ လိပ္စာ ထားခဲ့ ၊ ခြင္ျပဳခ်က္ ေတာင္းေပးမယ္။ ဒါက စကားစပ္မိလို႔ ေျပာတာ၊ေၾကာ္ျငာ၀င္တာမဟုတ္ဘူး၊ ခုန အဲ ေက်ာင္းႏွစ္ခုရဲ့ ကြာျခားခ်က္- စာၾကည့္တိုက္ ကြာျခားတယ္၊ ေနာက္ၿပီး အစိုးရေက်ာင္းက ပို႔ခ်ေပးတဲ့ ဆရာေတြက အခ်ိန္မမွန္ၾကဘူး၊ ေက်ာင္းသားကို သိပ္မေလးစားဘူး လို႔ ဆိုခ်င္လဲ ရတယ္၊ ဒီဘက္ ေစ်းႀကီးတဲ့ ပုဂၢလိက ေက်ာင္းကေတာ့ ေက်ာင္းသားကို ေလးစားပါတယ္၊ ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ားေပးထားတာကိုး၊ အခ်ိန္လဲ မွန္တယ္၊ စာေမးပြဲ ရက္ သက္မွတ္တာလည္း တိက်တယ္၊
ဒါကေတာ့ ကြာျခားခ်က္ေတြ ပါ၊ အမ်ားႀကီးရွိပါေသးတယ္၊
ေနာက္ သင္နည္း စံနစ္၊ အဲဒါ အဓိက ပဲ ၊ ကိုယ့္ျမန္မာ ႏိုင္ငံထက္ သာသြားၾကတဲ့ အခ်က္ေပါ့၊ ျမန္မာျပည္မွာက Text Book ကုိင္ၿပီး သင္တဲ့ စံနစ္ေလ၊ အဲဒီအတြင္းထဲက စာေတြကိုပဲ ရမယ္ေပါ့၊ ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္ သင္နည္း စံနစ္က အရမ္းကို ကြာဟသြားၿပီ။ ေက်ာင္းသားရဲ့ အေတြးအေခၚပညာညာဏ္ကုိ ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္၊ စာသင္ခန္းထဲ ၀င္လုိက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ဆရာလုပ္သူက သူ ရွင္းျပလိုတဲ့ အေၾကာင္းအရာကို စ လိုက္တယ္၊ ေခါင္းစဥ္ တစ္ခုေပါ့၊ Buddhist Study ဆုိေတာ့ ဗုဒၶ ဘာသာနဲ႔ ပက္သက္တဲ့ အေတြး အေခၚ အယူအဆေတြနဲ႔ ပက္သက္မွာေပါ့၊ ဥပမာ ေနာက္ဘ၀နဲ႔ ပက္သက္တဲ့အယူအဆ တိ႔ု ဘာတို႔ ေပါ့့ေနာ။ အဲဒီေခါင္းစဥ္အတိုင္း သူက ရွင္းျပတယ္၊ သူ႔ ယူဆခ်က္၊ ေတြ႔ရွိခ်က္၊ ေလ့လာထားသမွ်ေတြကို အကုန္ တင္ျပတယ္၊ ေလ့လာထားတဲ့က်မ္းကိုး ေတြကိုလည္း ထုတ္ျပတယ္၊ ၿပီးရင္ အဲဒီစာအုပ္ေတြထဲ သူေျပာတဲ့ အခ်က္အလတ္ေတြ ပါ မပါ၊ အေၾကာင္းအရာ အယူအဆရဲ့ အေသးစိတ္ ေ၀ဘန္ ႏိုင္ေအာင္ စာၾကည့္တုိက္ သြားရတယ္၊ ေလ့လာရတယ္၊ ဒါက ေနာက္ပိုင္းကိစၥ၊ သူရွင္းျပၿပီးတာနဲ႔ အထူးျခားဆံုးက ေက်ာင္းသားထံက ဘာေမးခ်င္လဲ ေမးပါဆိုတဲ့ Any Question ပဲ၊ အေၾကာင္းအရာနဲ႔ ပက္သက္လို႔ ႀကိဳက္တဲ့ ပံုစံ ႀကိဳက္တဲ့ ေမးခြန္းေမးႏုိင္တယ္လုိ႔ ဆိုလိုတာေပါ့၊ ေက်ာင္းသားေပါင္းစံု လူးမ်ိဳးေပါင္းစံုတို႔ထံက ေမးခြန္း ေလးေတြ ၾကားခြင့္ရတယ္ေလ၊ ကိုယ္တိုင္ ေမးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့၊
ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ဆရာ ဆရာနဲ႔ ေက်ာင္းသား စသင္တဲ့သက္တမ္းတစ္ခုကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာပဲ ကုန္လြန္ေစခဲ့တယ္၊ First Semester ၿပီးရင္ ေက်ာင္းသား တစ္ေယာက္ျခင္းစီရဲ့ ေလ့လာႏိုင္မႈ အင္အား၊ စြမ္းရည္၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေပၚလြင္ေစဖုိ႔၊ စာဖတ္အား ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ၊ အေတြအေခၚညာဏ္ အေျခခံ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲဆုိတာကို သိဖုိ႔အတြက္၊ Term Paper ပံုစံ စာလံုးေရ အနဲဆံုး ငါးေထာင္ သတ္မွတ္ၿပီး စာေဆာင္ တစ္ခု ေရးဖို႔ ေခါင္းစဥ္ေတာင္းတယ္၊ ေက်ာင္းသားတိုင္း မျဖစ္မေန လုပ္ရတဲ့ ကိစၥ တစ္ခုပါ၊ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာင္းတက္လိုက္၊ အဲဒီစာေဆာင္ တစ္ခုအတြက္ လံုးပန္းလိုက္၊ ( တစ္ခါ တစ္ခါ အင္တာနက္ သံုးၿပီး အခ်က္ အလက္ ရွာေဖြလိုက္) စသည္နဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကို ကုန္လြန္ေစခဲ့ၾကတယ္၊ ဒီလုိနဲ႔ Third Semester ေရာက္ၿပီ ဆုိပါေတာ့၊ ေက်ာင္းသားေတြ စိတ္ပူ ၾကၿပီေလ၊ စာေမးပြဲ အတြက္ေပါ့၊ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကူးစက္လာခဲ့တဲ့ Virus တစ္မ်ိဳးေၾကာင့္လားမသိ၊ ေမးခြန္း လုိခ်င္တဲ့ ေရာဂါေပါ့၊ ဆရာေတြက စာေမးပြဲနီးေလ၊ သူသင္ၿပီးသမွ်ကို ျပန္ေဆြးေႏြးၾကတယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း အဲဒါကို သိပ္ စိတ္မပါၾကဘူး၊ ေမးခြန္းေလးမ်ား အရိပ္ အျမြက္ ၾကားလို႔ ၾကားျငားေပါ့၊
ဒါေပမယ့္ ျမန္မာသံဃာေတာ္ေတြက အရမ္းကို အကင္း ပါးၾကတယ္၊ ေမးခြန္း ကို မေမွ်ာ္ေတာ့ဘူး၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ တစ္ႏွစ္ပတ္လည္လံုးသင္တာမွ ဆရာ တစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းအရာ ရွစ္ခု ကိုးခု အျပင္ ပိုမသင္ႏိုင္ဘူး၊ မေဆြးေႏြးႏိုင္ဘူးေလ၊ စာေမးပြဲ ေမးမယ့္ ေမးခြန္းက ဆယ္ပုဒ္စာ၊ တစ္ခါ တစ္ရံ ရွစ္ပုဒ္စာ၊ အဲဒီအထဲက ေျဖဆိုရမွာက ေလးပုဒ္ပဲ၊ ကဲ ဘာလိုေသးလဲဆိုၿပီး အဂၤလိပ္စာ အေျခခံ ေကာင္းၾကတဲ့ ေနာင္ေတာ္ေတြ ညီေတာ္ေတြ စုေ၀း တုိင္ပင္ ဘာသာရပ္အသီးသီးကို ခြဲေ၀ တာ၀န္ယူၾက ၊ ဆရာ အသီးသီး ပို႔ခ် ခ်က္ေတြအားလံုးကုိ Record လုပ္၊ ကိုယ္တိုင္ လက္တန္း ခ်မေရးႏုိင္တဲ့သူေတြအတြက္ ဆက္ဆိုင္ရာ ခန္႔မွန္းခ်က္ ေမးခြန္းပံုစံ ထုတ္၊ အေျဖကုိလည္း စာေမးပြဲစည္းကမ္းနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ စာလံုးအေရအတြက္ မ်ိဳး ျပည့္မွီေအာင္ ဖန္တီးေပးၾက၊ အဲဒီလို အကြက္ျမင္တက္တဲ့ ေရႊျမန္မာ သီဟုိဠ္ ေက်ာင္းသား သံဃာေတြ စိတ္မပူၾကရဘူး၊ ကိုယ့္အရည္အခ်င္းအလုိက္၊ ကုိယ္တိုင္ေရးႏိုင္ရင္ ကိုယ္တိုင္ ေတြးေခၚၿပီးေရးတယ္၊ အားနည္းတဲ့သူေတြကိုလည္း ျပန္လည္ မွ်ေ၀တဲ့၊ ရရွိတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကိုလည္း ၀ွက္မထားပဲ အခ်ိန္နဲ႔ တေျပးညီ ျဖန္႔ေ၀ေပးလိုက္ေတာ့ အားလံုး စိတ္ခ်မ္းသာစြာနဲ႔ စာေမးပြဲဆိုတဲ့ ပန္းတုိင္ကုိ ရဲ၀့ံစြာ ျဖတ္သန္းႏိုင္တာေပါ့၊ အခ်ိဳ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ Local ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ စာေမးပြဲနီးေလ စိတ္ပူေလပဲေလ၊ information နဲၾကေတာ့ ပူပင္ရေတာ့ မွာေပါ့၊
ေနာက္ဆံုး ဒီဇင္လဆိုရင္ စာေမးပြဲေတြ အသီးသီး ေျဖဆိုၾကရၿပီ၊ ဆရာေတြအေနနဲ႔လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံကို ငါ ေမးခြန္းထုတ္ရတယ္ဆိုၿပီး လက္စြမ္း မျပတက္ၾကဘူး။ အေၾကာင္းအရာ တကယ္သိသင့္တဲ့ဟာဆုိရင္ မျဖစ္ေန ေမးတယ္၊ ေက်ာင္းသားလည္း ေျဖဆုိႏိုင္ရမယ္၊ မျဖစ္မေနလဲ သိသင့္တယ္၊ တစ္ႏွစ္စာ သင္ၿပီးသား အေၾကာင္းအရာေတြ ၿခံဳငံုမိေအာင္လည္း ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးကိုသာ ေမးေလ့ ရွိပါတယ္၊ ထူးျခားတာ ေျပာရဦးမယ္။ ေမ့သြားမွာစုိးလို႔။
ႏိုင္ငံျခား တကၠသိုလ္ ပညာေရးမွာ၊ စာေမးပြဲမွာ ခုို္းခ်လို႔ လံုး၀ လံုး၀ မရပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ဘာလဲ၊ တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံဆိုေတာ့ ကင္မရာေတြ ဒါမွမဟုတ္၊ အခန္းေစာင့္ေတြ မ်ားႀကီး ခ်ထားတာမ်ိဳးတို႔၊ စာေမးပြဲ အခန္း၀မွာ တစ္ကိုယ္လံုးကို သူခုိးရွာသလုိ ရွာတာမ်ိဳးေတြ ရွိလို႔လားလို႔ ေမးစရာရွိတယ္၊ လံုး၀ လုံး၀ ပါလို႔ ေျဖလိုက္ခ်င္တယ္၊ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ၊ စၿပီး ေမးကတည္းကိုက ေျဖဆိုခ်ိန္ သံုးနာရီပါ၊ ေလးပုဒ္ ေျဖရပါတယ္၊ တစ္ပုဒ္ကုိ အနဲဆံုး A4 စာမ်က္္ႏွာ သံုးမ်က္ႏွာ ေျဖဆိုရပါတယ္၊ ဘာသာရပ္အားလံုး အဂၤလိပ္လိုပါ၊ တစ္ပုဒ္ကုိ လံုး၀ ရပ္ၿပီး စဥ္းစားစရာ မလုိပဲ ေရးရင္ေတာင္မွ ဆံုးဆယ့္ငါးမိနစ္ ၾကာပါတယ္၊ ဒါဟာ အျမန္ဆံုးလက္ေရးနဲ႔ လံုး၀ မစဥ္းစားပဲ ေရးမွပါ၊ ဆုိေတာ့ Maximum ေျပာရရင္ တစ္ပုဒ္ကုိ 45 မိနစ္၊ ေလးပုဒ္စာ ေျဖရေတာ့ အခ်ိန္ သံုးနာရီဆိုတာ ေရးေနတာနဲ႔ ကုန္သြားပါမယ္၊ ခါးၾကားက စာအုပ္ကုိ အခန္းေစာင့္ လစ္ေအာင္ေစာင့္ ၊ ေမးခြန္းနဲ႔တိုက္ၿပီး လွန္ရွာ၊ ဒါမွမဟုတ္၊ အျခားသူဆီက လွမ္းၿပီးေမး ၿပီးမွ ေရးဆိုရင္၊ အဲဒီလို စာေမးပြဲ ဆယ္နာရီေလာက္ အခ်ိန္ရမွ ေအာင္ျမင္မွာပါ၊
ဒါ့ေၾကာင့္ အစ ေကာင္း အေႏွာင္း ေသခ်ာ ဆိုသလို ေက်ာင္းသားေတြ စာရိတၱ မ႑ိဳင္ ၿမဲခုိင္ေစဖုိ႔ အေကာင္းနဲ႔ စတက္ဖုိ႔ လုိပါလိမ့္မယ္၊ သင္နည္းစံနစ္ရယ္၊ ေမးခြန္းေမးနည္း စံနစ္ရယ္ ဆိုတာေတြေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အဖို႔ သိသင့္တဲ့အေၾကာင္းအရာ၊ ေလ့လာသင့္တဲ့ စာေပ၊ ကုန္္လြန္သြားတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ျဖတ္သန္းတက္ဖုိ႔ စတာေတြကို ႏိုင္ငံျခား ပညာေရးက ေကာင္းေအာင္ ေပးႏုိင္တယ္၊ ေဒၚလာေတြ အမ်ားႀကီး ေပးၿပီး သင္ရာ စာေပးအတက္ပညာသာ မက အဲဒီလို Foundation ခ်ထားပံုေလးေတြ အေတြအေခၚ အယူအဆ၊ ေလ့လာနည္းစံနစ္၊ ျပန္လည္ သင္ၾကားပို႔ခ်နည္းစံနစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရပါတယ္၊ အဲဒီေကာင္းမြန္တဲ့ နည္းစံနစ္ေၾကာင့္ပဲ စာရိတၱ ပ်က္ၿပီး ေျဖဆိုမယ့္ ေက်ာင္းသားလဲ ရာႏႈန္း အေတာ္ နဲၿပီး ေပ်ာက္ကြယ္လုမတက္ ျဖစ္ၿပီး သန္႔ရွင္းတဲ့ ပညာေရး ဆရာ တပည့္၊ ဆရာ ဆရာအခ်င္းခ်င္း။ ၊ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ ေလးစား ခ်စ္ခင္မႈေတြ မ်ားစြာ မ်ားစြာ တိုးတက္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ စာေမးပြဲက႑ တရပ္ အၿပီးမွာ ရလုိက္တယ္ဆိုတာ ဒီေန႔ အဖို႔ တင္ျပလိုက္တယ္ေနာ္၊
ေနာင္ေတာ္ ညီေတာ္မ်ားအားလံုးနဲ႔ စာဖတ္သူအားလံုးကို အစဥ္ေလးစားလွ်က္၊လကၤာဒီပ ေက်ာင္းသား။

လူသားဗုဒၶ ႏွင့္ လူသား ဘုန္းႀကီးမ်ား၊-

သီရိလကၤာ ဆုိတာယခင္က ေတာ႔ ဆီလံု လုိ႔ ေခၚတဲ႔ ကၽြန္းနုိင္ငံေလး။ ေထရ၀ါဒ သာသနာနဲ႔ဆက္စပ္ျပီး ျမန္မာျပည္နဲ႔ ရင္းနွီးတဲ႔ဆက္ဆံေရး ရွိခဲ႔တာ နွစ္ေပါင္းေထာင္ခ်ီၾကာခဲ႔ျပီ။ အင္ပုိင္ယာအျဖစ္စုစည္း ပထမ ျမန္မာနုိင္ငံ အျဖစ္စတင္တည္ေထာင္နုိင္ခဲ႔တဲ႔ေခတ္ က ပုဂံေခတ္။ သီရိလကၤာ Polunnaruwa နွင္႔ေခတ္ျပိဳင္။

ဗုဒၶသာသနာ ကုိ သံဃာေတာ္မ်ား အဆင္႔ဆင္႔ လက္ကမ္းလာခဲ႔တာ ယခုဆုိ နွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္ခဲ႔ျပီ။ ယခုအခါ မူရင္းေဒသ အိႏၵိယမွာ ဗုဒၶသာသနာကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ႔ေပမဲ႔ သီရိလကၤာ.ျမန္မာ.ထုိင္း.ေလာ ကေမၻာဒီးယား တုိ႔မွာေထရ၀ါဒ၊ တိဘက္၊ကုိးရီးယား၊တရုပ္၊ဂ်ပန္၊ထုိင္း၊ဗီယက္နမ္ မွာ မဟာယာန၊ ဗုဒၶသာသနာ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ။

အိႏၵိယက သာသနာျပဳဘုရင္ သီရိဓမၼာေသာကမင္းရဲ႔ သားေတာ္အသွ်င္မဟိႏၵ နဲ႔ သမီးေတာ္ သဃၤမိတၱာ ေထရီ တုိ႔ရဲ႔ စြမ္းေဆာင္ခ်က္ေၾကာင္႔ သီရိလကၤာမွာ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း ဗုဒၶသာသနာ အဓြန္႔ရွည္တည္တဲ႔ခဲ႔တာ နွစ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္တုိင္ ၾကာခဲ႔ျပီ။ သီဟုိဠ္သားေတြရဲ႔ သာသနာၾကည္ညိဳပံုက ပညာ သားပါတယ္။ နွစ္၂၀၀၀ ေက်ာ္ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း သာသနာတည္ေအာင္ စြမ္းနုိင္တယ္ ဆုိကတည္းက ပညာနဲ႔ယွဥ္မွ။ ပညာမပါ ေနရာမက်။ သီဟုိဠ္ ဗုဒၶသာသနာလည္း ေလာကဓံ နဲ႔ၾကံဳရတယ္။ မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ သာသနာျပဳမင္းလက္ထက္မ်ားမွာ ဗုဒၶစာေပ သင္ၾကားပုိ႔ခ် ရာ ဗဟုိဌာနၾကီးမ်ား(မဟာ၀ိဟာရ၊အဘယ ဂီရိ ၀ိဟာရ) ျဖစ္ခဲ႔ျပီး၊ နုိင္ငံတကာ ေက်ာင္းသားမ်ား အတြက္ ပညာျဖန္႔ေ၀ေပးနုိင္ခဲ႔တယ္။ မင္းဆုိးမင္းညစ္ သာသနာဖ်က္မင္းလက္ထက္မ်ားတြင္ေတာ႔ အႏၲရာယ္ကင္းရာ သင္႔ရာေဒသ ပုန္းေရွာင္ၾက၊ အိႏၵိယ၊ ျမန္မာ၊ထုိင္း နုိင္ငံရပ္ျခားသုိ႔ သြားေရာက္ စေတးေရွာင္ၾကတာက ေခတ္အဆက္ဆက္ကတည္းက။

ပုဂံရွိ ဆပဒ ေစတီ ၊ ပဲခူးကလ်ာဏီသိမ္နဲ႔ ကလ်ာဏီ ေက်ာက္စာက ျမန္မာ-သီရိလကၤာ ဗုဒၶသာသနာအတြက္ အေရးပါတဲ႔အေထာက္အထားျဖစ္သလုိ၊ ယေန႔သီရိလကၤာရွိ ထြန္းကားေနဆဲ အမရပူရဂုိဏ္း၊ ရာမညဂုိဏ္း၊ ေရႊက်င္ဂိုဏ္း ဆုိတဲ႔ ျမန္မာျပည္ေပါက္အမည္နဲ႔ နိကာယ ေတြကလည္း မျငင္းနုိင္တဲ႔ သက္ေသသာဓကမ်ား။

မင္းေကာင္းမင္းျမတ္ကုိအမွီရလုိ႔ သာသနာထြန္းေတာက္ေနရင္ က်န္နုိင္ငံမ်ားကုိ ေ၀ငွတယ္။ မင္းဆုိးမင္းညစ္ နိွပ္စက္လုိ႔ သာသနာေမွးမွိန္ေနရင္ စေတးေရွာင္ ျပီးသာသနာ႔ ကုိ ဆက္လက္ရွင္သန္ေစတယ္။ အဲဒီလုိ သာသနာျပဳတဲ႔ရလာဒ္အျဖစ္ ယခုအခါ သီရိလကၤာမွာ နိကာယ ဂုိဏ္းၾကီး ၄ ဂုိဏ္း အထင္အရွားရွိေနပါတယ္။ သွ်ာမ္ နိကာယ ဂုိဏ္းက - ယုိးဒယားအဆက္အသြယ္နဲ႔ တည္ေထာင္တာျဖစ္ျပီး၊ အမရ ပူရ၊ ရာမည၊ေရႊက်င္ နိကာယ ဂုိဏ္းမ်ားက ျမန္မာျပည္အဆက္အသြယ္နဲ႔ တည္ေထာင္ခဲ႔ၾကတာပါ။

သီဟုိဠ္သားေတြ အတြက္ ဗုဒၶဘာသာ သည္ နုိင္ငံ႔ရတနာ၊ နုိင္ငံ႔သာသနာ။ ဘာသာ သာသနာကုိ ခ်ီးေျမွာက္ပံုက-ပညာသားပါတယ္။


၁- လူဦးေရ ၇၀% ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္တဲ႔အတြက္ ဗုဒၶဘာသာသည္ နုိင္ငံေတာ္ဘာသာ ျဖစ္တယ္။ (၉၀ % ခန္႔ ရွိတဲ႔ ျမန္မာျပည္ နုိင္ငံေတာ္ဘာသာ မျဖစ္လာနုိင္တာ စဥ္းစားစရာပါ)

၂- ကႏၵီ ျမိဳ႔ရွိ ဗုဒၶစြယ္ေတာ္က National Treasure ၊ ၀န္ၾကီးတစ္ေယာက္ခန္႔ထားျပီး ေစာင္႔ေရွာက္ထားတယ္။

၃- လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ရဟန္းျပဳခ်င္ရင္ အစုိးရဆီေလ်ွာက္လႊာတင္ရတယ္။ အစုိးရက စီစစ္ ျပီးမွ ခြင္႔ျပဳေပးတယ္ (အေခ်ာင္သမားမ်ား သာသနာ႔ေဘာင္၀င္ ရဟန္းျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္)။

၄- သာသနာ႔ေဘာင္၀င္ ကုိရင္၀တ္ျခင္း ရဟန္းျပဳျခင္း ေၾကာင္႔ ေမြးရာပါ နုိင္ငံသား အခြင္႔အေရး၊ အေမြဆက္ခံခြင္႔၊ အလုပ္လုပ္ကိုင္ခြင္႔၊ ပညာသင္ၾကားခြင္႔ စသည္ --မရွႈံးဆံုးေစရ။

ဥပမာ- ရဟန္ျဖစ္ျခင္း .လူျဖစ္ျခင္း၊ မူဆလင္ ျဖစ္ျခင္း၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ျဖစ္ျခင္း၊ အသားျဖဴျခင္း.အသားမဲျခင္း ေယာက္်ားျဖစ္ျခင္း မိန္းမျဖစ္ျခင္း စသည္ ေၾကာင္႔ မဲေပးခြင္႔၊ ပါတီေထာင္ခြင္႔၊ ပညာသင္ၾကားခြင္႔.စသည္ကုိ ကန္႔သတ္ထားျခင္းမရွိ။

(ရဟန္းျဖစ္ျခင္း ေၾကာင္႔ မဲေပးခြင္႔မရျခင္း၊ အမ်ားနည္းတူ ေခတ္ပညာသင္ယူခြင္႔မရျခင္း စတဲ႔အခ်က္မ်ားက ဗုဒၶဘာသာကုိ အမွန္တကယ္ ခ်ီးေျမွာက္ေထာက္ပံ႔ေနျခင္းေပေလာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပညာသားပါပါ နိွမ္ ခ် ခ်ိဳးနွိမ္ထားျခင္းေလာ ဟု ေမးျမန္းဖြယ္ရာပင္။ ဒါ႔အျပင္ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ျဖစ္သည္႔အတြက္ ေသတမ္းစာသည္ တရားမ၀င္ဟု ဥပေဒမွာ လက္ရွိက်င္႔သံုးေနတာက ၀ိနည္းအေထာက္အထားအရ ဗုဒၶတရားေတာ္နဲ႔ လံုး၀ဖီလာ ဆန္႔က်င္ေနျပန္္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္႔..အဆုိပါအယူအဆမ်ား စိမ္႔၀င္ျပန္႔နွံ႔ထြန္းကားေနျခင္းဟာ ဘာသာ သာသနာကုိ အမွန္တကယ္ ခ်ီးေျမွာက္ေနျခင္းေၾကာင္႔ ေလာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပညာသားပါပါ နိွပ္ကြပ္ထားျခင္းေၾကာင္႔ ေလာ ဟု ေတြးေတာဖြယ္ရာပင္ )

အမွန္တကယ္ တတ္သိနားလည္ေသာ ပညာရွင္မ်ား သုေသတနျပဳ ေလ႔လာဆန္းစစ္ၾကပါကုန္- ဤကား စကားခ်ပ္။ ။

တျဖည္းျဖည္းနိမ္႔ဆင္းလာေသာေလယာဥ္ေပၚကေန ေျမျပင္ အေနအထားကုိ ထင္ထင္ရွားရွားေတြ႔လာရ တယ္။ ျမင္ကြင္းေတြက မွတ္မိေနဆဲ။ ကုိလံဘုိကုိ လြန္ထြက္သြားျပီးေနာက္ ပင္လယ္ဘက္မွ ေကြ႔၀ုိက္ကာ ေလယာဥ္ၾကီးက ေျပးလမ္းကို ဦးလုိက္ပါျပီ။ တရိပ္ရိပ္ေျပးေနေသာ ပင္လယ္ေရျပင္ လြန္သြား သည္နွင္႔မၾကာမွီ.ဒုတ္ကနဲ႔ ျမည္သံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ေလယာဥ္ဘီး ေျမက်သြားျပီေလ။

Bandaranaike International Airport သုိ႔ဆုိက္ေရာက္ပါျပီ။ Return Ticket မရွိ။ အစစ္အေဆးအေမးအျမန္းလည္းမရွိ။ Immigration Counter ကုိအလွ်င္အျမန္ပဲဲ ျဖတ္သန္းခဲ႔ရပါတယ္။

သီရိလကၤာရိွတကၠသိုလ္မ်ားနွင္႔ကမၻာ႔အရပ္ရပ္ရွိတကၠသုိလ္မ်ားတြင္ ပညာသင္ယူခြင္႔ရျခင္းဟာ ျမန္မာ ျပည္ သားတစ္ေယာက္အေန နဲ႔ အျခားသူမ်ားနွင္႔ယွဥ္လုိက္ရင္ ကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္ ရရွိျခင္း ဟု ဆုိနုိင္မလား။

ကတညဳတ ကတေ၀ဒီ ဒုလႅေဘာ ေလာကသၼိ ံ

သူျပဳဖူးတဲ႔ေက်းဇူးကုိ သိျပီး ေက်းဇူးျပန္ဆပ္တတ္တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ကုိ ရခဲတယ္လုိ႔ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ဘုရားက ဆံုးမထားတယ္။ အခြင္႔သင္ အခါၾကံဳ ၾကံဳ မၾကံဳၾကံဳ အမိျမန္မာျပည္ နွင္႔ တကြ သာသနာကုိ အမွန္တကယ္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ႔ ေနသူမ်ားကို သတိတရရွိပါတယ္။နုိင္ငံရပ္ျခားမွာ ေလ႔လာသင္ယူခဲ႔ရသမွ် ပညာ အမိျမန္မာျပည္မွာ ျပန္လည္အသံုးခ် ခ်င္သူခ်ည္းပါဘဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္း…..ပညာအေျခခံ မတူေတာ႔ ေတြးေခၚစဥ္းစားပံု မတူ။ အေတြးမတူေတာ႔ အယူမတူ။ အယူမတူလုိ႔ အလုပ္လုပ္ခြင္႔ မရတဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနရင္ျဖင္႔……..

ႏြားသည္ ေရၾကည္ရာ ျမက္နုရာ ေဒသမွာသာ ေနေပ်ာ္ျမဲ

ေရသည္.ျမင္႔ရာမွ နိမ္႔ရာသုိ႔သာ စီးဆင္းျမဲ
ျမန္မာပညာရွင္အမ်ား ...နုိင္ငံရပ္ျခားဆီသုိ႔ တဖြဲဖြဲ

သံဃာေတာ္အမ်ား လကၤာဒီပ သီဟုိဠ္ဆီသုိ႔ ၀င္လာမစဲ တသဲသဲ

ပတိရူပေဒသ ကုသုိလ္.ပညာ.ဥစၥာရဖုိ႔ သင္႔ရာေဒသ ေနထုိင္ၾကေလာ႔

ဗုဒၶဘုရားရွင္လမ္းညႊန္ခ်က္က ေအာင္ျမင္လုိသူတုိင္းအတြက္ အသံုးခ်ရစျမဲ ..မဟုတ္လား။

စပ္မိစပ္ရာ အေတြးမ်ား…(၂)

စာေမးပြဲနီးေနတာနဲ႔ post ေတြ မေရးျဖစ္ဘူး၊ သက္ဆိုင္သူမ်ားကလည္း အသစ္ ဖတ္ခ်င္ေနေတာ့ လကၤာ ေက်ာငး္သား ေနာင္ေတာ္တစ္ပါးထံက ေကာင္းႏိုးရာရာ ေလးကို ေကာ္ပီကူး ေဖၚျပေပးလိုက္တယ္ေနာ္။

ထုိဆင္ေတာ္ကုိလွဴျခင္းေၾကာင္႔ သိ၀ိျပည္သူတုိ႔သည္ အမ်က္ထြက္ကုန္၍ စည္းေ၀း ၾကျပီးလွ်င္၀ကၤဘာေတာင္သုိ႔ သြားေလာ႔ ဟု မိမိတုိ႔ နုိင္ငံမွ နွင္ထုတ္ၾကကုန္၏။


ထုိသိ၀ိျပည္သူတုိ႔ နွင္ထုတ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ (ငါသည္) မတုန္မလႈပ္ မတြန္႔ မတုိ ေသာအလွဴၾကီးကုိ ေပးလွဴရန္ တစ္ခုေသာ ဆုကုိ ေတာင္းပန္၏။


သိ၀ိျပည္သူအားလံုးတုိ႔သည္ ငါေတာင္းပန္အပ္သည္ျဖစ္၍ ငါ႔အား ဆုတစ္ပါးကို ေပးကုန္၏။ ထုိအခါ ငါသည္ အလံုးစံုေသာ အလွဴစည္ကုိ ေၾကြးေၾကာ္တီးခတ္ေစ ၍ အလွဴၾကီးကုိ ေပးလွဴ၏။

ထုိသုိ႔ေပးလွဴေသာ အလွဴေၾကာင္႔ ဤမင္းကုိ နွင္ထုတ္ကုန္၏။ ဤမင္းသည္ ယခုတဖန္အလွဴကုိ လွဴျပန္၏ ဟု အလွဴေပးရာ အရပ္၌ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ၾကီးစြာေသာ အသံသည္ ျဖစ္ေလ၏။

ထိုအခါ ငါသည္ ဆင္ကုိ လည္းေကာင္း ျမင္းတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း၊ ရထားတုိ႔ကုိလည္းေကာင္း ေပးလွဴ၍ ကၽြန္ေယာက္်ား ကၽြန္မိန္းမ ႏြား ဥစၥာ ဟူေသာ ၾကီးစြာေသာ အလွဴကုိေပးလွဴျပီးလွ်င္ ျမိဳ႔မွ ထြက္ခဲ႔၏။ (ေ၀ႆႏၱရ စရိယ)


ေ၀ႆႏၱရာ မင္းၾကီးကို ျပည္သူျပည္သားတုိ႔က နွင္ထုတ္ ၾကပံုပါ။ ဘယ္နွယ္…ေ၀ႆႏၱရာ မင္းၾကီးရယ္။ တစ္ခ်က္လႊတ္ အမိန္႔ ေတာ္ပိုင္ဆုိင္တဲ႔ သက္ဦးဆံပုိင္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္ပါလ်က္ ျပည္သူေတြကုိ မနွိပ္ကြပ္။ ျပည္သူ႔အလုိလုိက္..တုိင္းျပည္မွ ထြက္ခြါေပးပါသတဲ႔။ ဆူပူအံုၾကြတဲ႔ ျပည္သူေတြကုိ နွိပ္ကြပ္ ဖုိ႔ ဥပေဒ ပုဒ္မ မ်ားမရွိ၍ေလာ၊ နန္းရင္ျပင္၀ယ္ ေၾကြးေၾကာ္ဟစ္ေအာ္ေနတဲ႔အဖ်က္သမားမ်ားကုိ ေျခမႈန္းဖုိ႔ စစ္တပ္ၾကီးမ်ား မရွိ၍ ေလာ…….

.သက္ဦးဆံ ပုိင္ ဘုရင္တစ္ပါး ျဖစ္လ်က္ နွင္႔ ျပည္သူ နွင္ထုတ္လုိ႔ ထြက္ေတာ္မူရတယ္လုိ႔။ ညံ႔ရန္ ေကာ ေ၀ႆႏၱရာ ရယ္……စိတ္ထဲက ဘ၀င္မက်လွ။

ဒါနဲ႔စာအုပ္ေတြ ကုိ ဟုိေမြဒီရွာ ၾကည္႔တယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ဘ၀င္က်စရာ စာတစ္ပုဒ္သြားေတြ႔တယ္..။ အဲဒါက..

ဒါနံ သီလံ ပရိစၥာဂံ၊ အဇၹ၀ံ မဒၵ၀ံ တပံ။
အေကၠာဓနံ အ၀ိဟိ ံ သဥၥ၊ ခႏၱိဥၥ အ၀ိေရာဓနံ။
ဣေစၥေတ ကုသေလ ဓေမၼ၊ ဌိေတ ပႆာမိ အတၱနိ။
တေတာေမ ဇာယေတ ပီတိ၊ ေသာမနႆဥၥ နပၸ က ႏၱိ။ (ဇာ.၂.၂၁. ၁၇၆-၁၇၇)


၁။ ဒါန - လွဴဒါန္းျခင္း၊

၂။ သီလ- ငါးပါးသီလ၊ ၁၀ ပါးသီလ ကုိေဆာက္တည္ျခင္း။

၃။ ပရိစၥာဂ- ေပးကမ္းခ်ီးေျမွာက္ ေထာက္ပံ႔ျခင္း။

၄။ အဇၹ၀ - စိတ္နွလံုး ေျဖာင္႔မတ္ျခင္း။

၅။ မဒၵ၀ - ကုိယ္နႈတ္တုိ႔ နူးညံ႔ သိမ္ေမြ႔ျခင္း။

၆။ တပ - တပ အက်င္႔ကုိက်င္႔ျခင္း.(.ျခိဳးျခံျခင္း)

၇။ အေကၠာဓန - ေမတၱာ ေရွ႔ထား အမ်က္မပြါးျခင္း။

၈။ အ၀ိဟိ ံသ - တုိင္းသူျပည္သားမ်ားကုိ မညွင္းဆဲျခင္း။

၉။ ခႏၱီ - သည္းခံျခင္း။

၁၀။ အ၀ိေရာ ဓန - တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔နွင္႔ မဆန္႔က်င္ျခင္း။

ဟုတ္ပါပီ။ ဒါကမင္းေကာင္းမင္းျမတ္တုိ႔ လုိက္နာက်င္႔ေဆာင္တဲ႔ မင္းက်င္႔တရား (၁၀)ပါး။ ေနာက္ဆံုး ..အ၀ိေရာဓန ဆုိတဲ႔ အဆံုအမ က တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ရဲ႔ အလုိနဲ႔မဆန္႔က်င္ျခင္း…..တဲ႔။ ကုိယ္လုပ္တာ မွန္ေနလ်က္နဲ႔ ျပည္သူအလုိနဲ႔မဆန္႔က်င္ လုိ၍ လုိက္ေလ်ာျခင္းပါလား။ ၀ကၤဘာေတာင္သုိ႔ ၾကြခ်ီျခင္းဟာ….မင္းက်င္႔တရား နွင္႔ အညီပါတကား ဟု ဘ၀င္က်ရပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ မွား မွန္တာ ကုိ မေျပာ။ သူမွန္တယ္..ငါမွန္တယ္ လုိ႔လည္း အျငင္းမပြါး။ ေ၀ႆႏၱရာမင္း ၾကီးဟာ သူယံုၾကည္တာကုိ လုပ္ခဲ႔တယ္။ အလွဴေပးတဲ႔အတြက္ နွင္ထုတ္ခံရတာေတာင္ သူ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ မစြန္႔လႊတ္။ ထြက္ေတာ္မူ နန္းက ခြါဆဲဆဲ အလွဴၾကီး ထပ္ေပးလုိက္ျပန္ပါတယ္။ တရားေစာင္႔တဲ႔ သူကုိ တရားကျပန္လည္ေစာင္႔ေရွာက္တယ္ ဆုိတဲ႔ စကားနဲ႔အညီ ေနာက္ဆံုးေတာ႔..ျပည္သူေတြက ေ၀ႆႏၱရာမင္းၾကီးကို ၀န္ခ်။ ျပည္ေတာ္ျပန္ နန္းစံရန္ ေတာင္းပန္ၾကျပန္တယ္။ ဟုတ္တာေပါ႔..တရားေစာင္႔တဲ႔မင္းကုိ ျပည္သူေတြက အသဲနွလံုးထဲက ခ်စ္ျမတ္နုိးၾကမည္ေပါ႔။ ဒါမွ သာယာ၀ေျပာတဲ႔ တုိင္းနုိင္ငံအျဖစ္ ျပည္ေထာင္မ်ားအလယ္ ၀င္႔ၾကြားနုိင္မွာကုိး။


ရဟန္းတုိ႔ ဘုရင္မင္းတုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ မွဴးမတ္တုိ႔သည္လည္း တရားမေစာင္႔ကုန္၊ မွဴးမတ္တုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ ပုဏၰား သူၾကြယ္တုိ႔လည္းတရားမေစာင္႔ကုန္၊ ပုဏၰား သူၾကြယ္တုိ႔ တရားမေစာင္႔ေသာအခါ နိဂံုး ဇနပုဒ္ ေနသူတုိ႔လည္းတရားမေစာင္႔ကုန္……………..၊
မင္းတရားမေစာင္႔သည္ ျဖစ္အံ႔ ..တစ္နုိင္ငံလံုး ဆင္းရဲရ၏။

အျပန္အလွန္အားျဖင္႔…ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရပါတယ္။

ရဟန္းတုိ႔…ဘုရင္မင္းတုိ႔..တရားေစာင္႔ေသာအခါ..မွဴးမတ္၊ပုဏၰား သူၾကြယ္၊ နိဂံုး ဇနပုဒ္..ေနသူတုိ႔လည္း တရားေစာင္႔ကုန္၏။ …………………….မင္းတရားေစာင္႔သည္ ျဖစ္အံ႔..တစ္နုိင္ငံလံု းခ်မ္းသာရေလသတည္း။(အဓမၼိက သုတ္)
တိုင္းျပည္ ၾကီးပြါး ဆုတ္ယုတ္ျခင္းက မင္း တရားေစာင္႔ျခင္း တရားမေစာင္႔ျခင္း နဲ႔ အဓိက သက္ဆုိင္ပါေၾကာင္း…ပိဋကတ္ေတာ္လာအဆုိအမိန္႔မ်ားပါ။ အျခား ေသာ တုိင္းျပည္ တုိးတက္ၾကီးပြါးေရးနွင္႔ စပ္ဆုိင္တဲ႔ အဆံုးအမ မ်ားလည္းေျမာက္မ်ားစြာ ရွိပါဦးမယ္။
ဘုရားေဟာ အဆံုးအမ မ်ားသည္ တုိင္းျပည္ထူေထာင္ေရးနွင္႔ လားလားမွ် မပတ္သက္ဟု အဘယ္သူေျပာနုိင္အံ႔နည္း။.

တစ္ခ်ိဳ႔ကဆုိၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ အဆံုးအမမ်ားက လက္ေတြ႔အေကာင္အထည္ေဖၚရန္မလြယ္။ လူ႔ေဘာင္လူ႔ေလာက သာယာ၀ေျပာဖုိ႔အတြက္..သတ္တန္ သတ္.ျဖတ္တန္ျဖတ္ရတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ လက္ေတြ႔ အသံုးမက်..ဟု တစ္ခ်ိဳ႔က ဆုိၾကတယ္။ ေရးသားျဖန္႔ေ၀ၾကတယ္။ ထုိသူမ်ားက ဗုဒၶစာေပကုိ အဘယ္ဆရာထံ နည္းခံ၍ ဘယ္နည္းဘယ္ပံု သုေသတနျပဳထားခဲ႔တယ္ဟု မေဖၚျပထား။ အကယ္၍ ထုိသူ၏ အယူအဆ အတုိင္းသာ သင္ယံုၾကည္ပါမူ….

အရိယာ ေသာတာပန္ ဗိမၺိသာရ မင္း တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ပံု ၊ သီဟ စစ္သူၾကီး မင္းအမိန္႔နာခံ စစ္တပ္ကြပ္ကဲပံု နွင္႔ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဒန ဘုရင္ၾကီး ရာဇပလႅင္ထက္ ထီးျဖဴေအာက္ ပရိနိဗၺာန္စံ ၀င္တဲ႔ျဖစ္ရပ္မ်ားက အဓိပၸါယ္မရွိ.ယံုတမ္းစကားေတြ ဟု ထပ္ဆင္႔ ယူဆရန္သာ ရွိပါေၾကာင္း……