.jpg)
သီတင္းကြ်တ္လသည္ ၿမန္မာတို ့၏ (၁၂) လရာသီတြင္ သတၱမေၿမာက္လၿဖစ္ၿပီး ၀ါတြင္းကာလ၏ ေနာက္ဆံုးလၿဖစ္ပါသည္ ။ ရာသီခြင္မွာ တူရာသီ ၿဖစ္ၿပီး အႆ၀တီ ၾကယ္ႏွင့္ လမင္းတို ့စန္းယွဥ္ကာ မြန္းတည့္ၾကသည္ ။ရာသီပန္းမွာ ၾကာၿဖဴပန္း ( Nymphaea Lotus ) ၿဖစ္ပါသည္ ။
သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏၱဴလ´ ဟုေရးထိုးၾကသည္ ကုိေတြ႔ရပါသည္။ ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို ့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း ၊ ေတာင္သူလယ္သမားတို ့စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာေထာင္မတ္ေသာလဟု လည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကပါသည္။
မန္မာတို႔ ့သည့္ စိတ္ရင္းရိုးသား တည္ၾကည္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္းတရား ႏွင့္ရွင္အရဟံ မေထရ္ျမတ္တို႔၏ ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ခြင့္ ရၾကၿပန္ေသာအခါ ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ လူေနမႈဘ၀မ်ားၿဖင့္ ေလာကဓံတရားမ်ားကုိ ရင္ဆိုင္္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေသာ ၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကိုေခတ္အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္ ။ ဤစိတ္ဓာတ္မ်ား အရင္းခံၿဖင့္ (၁၂) လရာသီရိွသည့္အနက္ အခါၾကီး၊ ရက္ၾကီးေန႔မ်ားတြင္ ရတနာသံုးပါးအား ရည္စူး၍ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရိွၾကပါသည္ ။
သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ ၿမန္မာတို႔၏ (၁၂) လရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္စတင္က်င္းပခဲ့သည့္္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္အခါကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ ။ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ
သႏ ၱဳႆီတနတ္သားအားအမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာတရားေတာ္ၿမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ ။သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္း ၊ပတၱၿမားေစာင္းတန္းမ်ားၿဖင့္ စီျခယ္အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ႔ ၿပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္ ။ ထိုအခါ သမယတြင္ ၿပည္သူၿပည္သားအေပါင္းတို႔က မီးရွဴးမီးတိုင္မ်ား ၊မီးပန္းမ်ား၊ ဆီမီးမ်ား ပန္း၊ ေရခ်မ္းမ်ားၿဖင့္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကသည္ ။ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ရိွ စူဠာမဏိိေစတီေတာ္ ကိုလည္း ပူေဇာ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ ေကာင္းကင္သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ၾကသည္ ။ထိုကဲ့သို ့ပူေဇာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းၿပဳကာ ယေန ့ေခတ္အခါတိုင္ေအာင္ ၿမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး၌ ႏွစ္စဥ္က်င္းပ ၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ ။
သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ ပုရိမ၀ါမွ ထေျမာက္ၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား သည္ မိမိတုိ႔အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ၾကီးငယ္ရွိပါက သည္းခံခြင့္လြတ္ရန္၊ လမ္းမွန္ကုိညြန္ျပရန္၊ သြန္သင္ဆုံးမရန္ ေတာင္းပန္ၾကျပီး ပ၀ါရဏာျပဳၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္း သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေန႔ကုိ ပ၀ါရဏာေန႔ဟုလည္း ေခၚၾကပါသည္။
ထုိ႔အတူ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ၌ တည္ၾကေသာ ၿမန္မာလူမ်ဳိးတို႔သည္လည္း မိမိထက္အသက္ ဂုဏ္၀ါၾကီးသူ၊ၿမင့္ၿမတ္သူ၊ ရုိေသေလးစားထုိက္သူူတ႔ိိုအေပၚ အျပစ္ၾကီးငယ္မ်ားရွိပါက သည္းခံခြင့္လြတ္ၾကရန္ ငယ္သူ ၊ နိမ့္က်သူတို႔က ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ ရိွၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဤထူးၿမတ္ေသာ ၀ါကြ်တ္ေသာ အခ်ိန္ အခါသမယတြင္ မိမိတုိ႔တတ္ႏိုင္သမွ် ပူေဇာ္ သကၠာရတို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ား ၊ မိဘဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾက၏ ။ထို႔ေၾကာင့္ ၀ါက်ြတ္ကာလသည္ ၿမန္မာတို၏ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ရိုေသေလးစားတတ္ေသာ သေဘာ ၊မာန္မာနကုိ ႏိွမ့္ခ်တတ္ေသာ သေဘာ၊ အၿပန္အလွန္ ေမတၱာေစတနာ ထားတတ္ေသာသေဘာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးတို႔၏ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေသာ စိတ္ေနစရိုက္ ကိုေဖာ္က်ဴး ၿပသေနေသာ အမ်ိဳးဂုဏ္ကို ၿမွင့္တင္ေပးေနသည့္ အခ်ိန္အခါ ၿဖစ္ပါသည္၊၊
သုိ႔ျဖစ္ရာ ျမန္မာျပည္မ်ားအားလုံး `ေကာင္းေသာအၾကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊ သင့္ေသာအယူ ၊ၿဖဴေသာႏွလံုး ၊ သူေတာ္ထုံး´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ၾကပါေစ..ဟု ဆႏၵၿပဳလိုက္္ပါသည္။ ။
ေဖာ္ျပပါကဲ့သုိ႔ သီတင္းက်ြတ္ကာလ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႕.သာယာပုံကုိ ေရွးစာဆုိတစ္ဦး၏ ကဗ်ာတသ္ပုဒ္ျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိ႕္က္ရပါသည္။
..ဆီမီးရယ္ထိန္ ၊ အိုင္မင္းေရၾကည္က .. ၊
...ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္.. ၊ ဖူးပြင့္ခ်ိန္ခါ .. ။
...အႆ၀ဏီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့.. ၊ လင္းလာတဲ့
ေငြတာရိန္ရယ္.. ၊
...ၿပာမွိန္လ်က္ ၿမဴေခ်ဆိုင္း .. ။
...ဂါရေ၀ ၊ သဒၵါေၿခြ ကန္ေတာ့ပဲြကိုလ .. ၊
...မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ႏိႈးၾကတယ္ .. ၊ မ်ိဳးၿမန္မာတိုင္း။ ။
သီတင္းကြ်တ္လကို ေရွးၿမန္မာေက်ာက္စာမ်ား၌ `သႏၱဴလ´ ဟုေရးထိုးၾကသည္ ကုိေတြ႔ရပါသည္။ ခ်ိန္ခြင္ပံု ၾကယ္တာရာ နကၡတ္တို ့ စုေ၀းေသာ မိုးကာလဟု လည္းေကာင္း ၊ ေတာင္သူလယ္သမားတို ့စိုက္ပ်ိဳးထားေသာစပါးပင္မ်ား သန္စြမ္းစြာေထာင္မတ္ေသာလဟု လည္းေကာင္း ပညာရိွမ်ား ဖြင့္ဆိုၾကပါသည္။
မန္မာတို႔ ့သည့္ စိတ္ရင္းရိုးသား တည္ၾကည္ၾကသူမ်ား ၿဖစ္သည္ႏွင့္အညီ စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို ပုဂံေခတ္ အေနာ္ရထာမင္းတရား ႏွင့္ရွင္အရဟံ မေထရ္ျမတ္တို႔၏ ေက်းဇူးတရားေၾကာင့္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ခြင့္ ရၾကၿပန္ေသာအခါ ဗုဒၶၿမတ္စြာ၏ အဆံုးအမ တရားေတာ္မ်ားႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ေကာင္းေသာ လူေနမႈဘ၀မ်ားၿဖင့္ ေလာကဓံတရားမ်ားကုိ ရင္ဆိုင္္ေက်ာ္လႊားႏိုင္ေသာ ၊ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္တတ္ေသာ စိတ္ႏွလံုးကိုေခတ္အဆက္ဆက္ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ၾကသူမ်ား ၿဖစ္ၾကပါသည္ ။ ဤစိတ္ဓာတ္မ်ား အရင္းခံၿဖင့္ (၁၂) လရာသီရိွသည့္အနက္ အခါၾကီး၊ ရက္ၾကီးေန႔မ်ားတြင္ ရတနာသံုးပါးအား ရည္စူး၍ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ား ျပဳလုပ္ေလ့ရိွၾကပါသည္ ။
သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္သည္ ၿမန္မာတို႔၏ (၁၂) လရာသီ ပြဲေတာ္မ်ားတြင္ ထင္ရွားေသာပြဲေတာ္ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီး ပြဲေတာ္စတင္က်င္းပခဲ့သည့္္ အစဥ္အလာမွာ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိခဲ့စဥ္အခါကပင္ ၿဖစ္ပါသည္ ။ ဗုဒၶၿမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ သတၱမေၿမာက္၀ါကို တာ၀တိ ံသာ နတ္္ၿပည္၌ ၀ါကပ္ေတာ္မူၿပီး မယ္ေတာ္ၿဖစ္ခဲ့ဖူးေသာ
သႏ ၱဳႆီတနတ္သားအားအမႈးၿပဳ၍ စၾက၀ဠာေနရာ အႏံွ ့မွ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းတို ့အား အဘိဓမၼာတရားေတာ္ၿမတ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူသည္ ။သီတင္းကြ်တ္လၿပည့္ေန ့ ေရာက္ေသာအခါ ဘုရားရွင္သည္ နတ္ၿဗဟၼာ အေပါင္းၿခံရံကာ ေရႊေစာင္းတန္း ၊ ေငြေစာင္းတန္း ၊ပတၱၿမားေစာင္းတန္းမ်ားၿဖင့္ စီျခယ္အပ္ေသာ ရတနာေစာင္းတန္းၿဖင့္ လူ႔ ၿပည္ၿဖစ္ေသာ သကၤႆနဂိုရ္ၿပည္သို ့ၿပန္လည္ဆင္းသက္ၾကြၿမန္းေတာ္မူသည္ ။ ထိုအခါ သမယတြင္ ၿပည္သူၿပည္သားအေပါင္းတို႔က မီးရွဴးမီးတိုင္မ်ား ၊မီးပန္းမ်ား၊ ဆီမီးမ်ား ပန္း၊ ေရခ်မ္းမ်ားၿဖင့္ ကပ္လွဴပူေဇာ္ၾကသည္ ။ တာ၀တိ ံသာနတ္ၿပည္ရိွ စူဠာမဏိိေစတီေတာ္ ကိုလည္း ပူေဇာ္သည့္ အထိမ္းအမွတ္ၿဖင့္ မီးပံုးမ်ားၿပဳလုပ္၍ ေကာင္းကင္သို ့လႊတ္တင္ ပူေဇာ္ၾကသည္ ။ထိုကဲ့သို ့ပူေဇာ္ၾကသည္ကို အေၾကာင္းၿပဳကာ ယေန ့ေခတ္အခါတိုင္ေအာင္ ၿမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုး၌ ႏွစ္စဥ္က်င္းပ ၿပဳလုပ္ၿမဲ ၿဖစ္သည္ ။
သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေန႔တြင္ ပုရိမ၀ါမွ ထေျမာက္ၾကေသာ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ား သည္ မိမိတုိ႔အခ်င္းခ်င္း အျပစ္ၾကီးငယ္ရွိပါက သည္းခံခြင့္လြတ္ရန္၊ လမ္းမွန္ကုိညြန္ျပရန္၊ သြန္သင္ဆုံးမရန္ ေတာင္းပန္ၾကျပီး ပ၀ါရဏာျပဳၾကပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္း သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေန႔ကုိ ပ၀ါရဏာေန႔ဟုလည္း ေခၚၾကပါသည္။
ထုိ႔အတူ ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမ၌ တည္ၾကေသာ ၿမန္မာလူမ်ဳိးတို႔သည္လည္း မိမိထက္အသက္ ဂုဏ္၀ါၾကီးသူ၊ၿမင့္ၿမတ္သူ၊ ရုိေသေလးစားထုိက္သူူတ႔ိိုအေပၚ အျပစ္ၾကီးငယ္မ်ားရွိပါက သည္းခံခြင့္လြတ္ၾကရန္ ငယ္သူ ၊ နိမ့္က်သူတို႔က ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ ရိွၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဤထူးၿမတ္ေသာ ၀ါကြ်တ္ေသာ အခ်ိန္ အခါသမယတြင္ မိမိတုိ႔တတ္ႏိုင္သမွ် ပူေဇာ္ သကၠာရတို ့ၿဖင့္ သက္ၾကီး၀ါၾကီးမ်ား ၊ မိဘဆရာမ်ားကို ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ေလ့ရွိၾက၏ ။ထို႔ေၾကာင့္ ၀ါက်ြတ္ကာလသည္ ၿမန္မာတို၏ တစ္ဦးကို တစ္ဦး ရိုေသေလးစားတတ္ေသာ သေဘာ ၊မာန္မာနကုိ ႏိွမ့္ခ်တတ္ေသာ သေဘာ၊ အၿပန္အလွန္ ေမတၱာေစတနာ ထားတတ္ေသာသေဘာ စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးေကာင္း သားသမီးတို႔၏ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေသာ စိတ္ေနစရိုက္ ကိုေဖာ္က်ဴး ၿပသေနေသာ အမ်ိဳးဂုဏ္ကို ၿမွင့္တင္ေပးေနသည့္ အခ်ိန္အခါ ၿဖစ္ပါသည္၊၊
သုိ႔ျဖစ္ရာ ျမန္မာျပည္မ်ားအားလုံး `ေကာင္းေသာအၾကံ ၊မွန္ေသာအက်င့္ ၊ သင့္ေသာအယူ ၊ၿဖဴေသာႏွလံုး ၊ သူေတာ္ထုံး´ တို ့ၿဖင့္ သီတင္းကြ်တ္ မီးထြန္းပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ပါ၀င္ဆင္ႏြဲ ႏိုင္ၾကပါေစ..ဟု ဆႏၵၿပဳလိုက္္ပါသည္။ ။
ေဖာ္ျပပါကဲ့သုိ႔ သီတင္းက်ြတ္ကာလ၏ ေပ်ာ္ရႊင္ ခ်မ္းေျမ႕.သာယာပုံကုိ ေရွးစာဆုိတစ္ဦး၏ ကဗ်ာတသ္ပုဒ္ျဖင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္လုိ႕္က္ရပါသည္။
..ဆီမီးရယ္ထိန္ ၊ အိုင္မင္းေရၾကည္က .. ၊
...ၾကာငါးမည္ ငံုအာစြင့္တယ္.. ၊ ဖူးပြင့္ခ်ိန္ခါ .. ။
...အႆ၀ဏီ ယွဥ္ကာခ်ဥ္းပါလို ့.. ၊ လင္းလာတဲ့
ေငြတာရိန္ရယ္.. ၊
...ၿပာမွိန္လ်က္ ၿမဴေခ်ဆိုင္း .. ။
...ဂါရေ၀ ၊ သဒၵါေၿခြ ကန္ေတာ့ပဲြကိုလ .. ၊
...မစဲေပါင္ ကုသိုလ္ႏိႈးၾကတယ္ .. ၊ မ်ိဳးၿမန္မာတိုင္း။ ။
